Ik zou voorstander zijn van het handhaven van het Burgerloket in de grotere plaatsen. Die hoeven niet de gehele week open maar b.v. 1 of 2 dagen en een avond zodat een ieder die dat wil of moet contact kan hebben met de Gemeente. De OV verbindingen zijn niet optimaal in onze Gemeente en dat is voor veel mensen een probleem vandaar dat een "steunpunt" een goede gedachte is!

De gemeente moet een laagdrempelige organisatie zijn, welke niet alleen maar digitaal bereikbaar is. Juist voor de "simpele" vragen is een steunpunt een goede aanvulling. Vooral ook voor de minder digitaal opgeleide medemens. Alles gaat/moet al digitaal en het menselijk contact is terug gebracht naar nul.

Hoe vaak komt iemand in contact met zijn gemeente? Vernieuwen rijbewijs? Paspoort verlengen? Een vergunning aanvragen? Dit gaat al jaren via de www van de gemeente. Geen dure steunpunten! Zorg voor leefbaarheid van de dorpen. Dorpshuizen, buurtverenigingen, steun aan activiteiten!

Je gaat eerst een gigantische gemeente optuigen om vervolgens - goh - tot de conclusie te komen dat het toch wel erg ver van de mensen af is gaan staan. En dat je een uur in de auto zit om van Lauwersoog naar Oosternieland te rijden. Dat Amsterdam en Utrecht dichter bij elkaar liggen dan Zoutkamp en de Eemshaven.
Dus nu wordt er weer krampachtig een uitdijende ambtelijke leemlaag gecreëerd met steunpunten, gebiedswethouders en "dorpencoördinatoren".
Mijn advies is: zie onder ogen dat je met de "gemeente" Het Hogeland een bestuurlijk monster hebt gecreëerd. Een kleine provincie eigenlijk. Zie onder ogen dat dit project gedoemd is te mislukken, dat er zelfs dorpen zijn waar raadsleden nog nooit geweest zijn, laat staan de rest van de inwoners. Dat geen steunpunt helpt tegen deze ontmenselijking van de overheid. Hef deze gemeente op en verdeel de zaak in een stuk of 5, 6 gemeenten waar ambtenaren en politici nog wél weten waar de boerderij van Tammo staat.

Mensen die het moeilijk hebben (gelukkig zijn dat er minder dan dat er fitte en gelukkige mensen zijn), hebben juist behoefte aan laagdrempelige voorzieningen. En zijn niet altijd in staat, door hun problemen, om voor hun belangen op te komen. Dus een meerderheid van stemmen is geen manier om te kiezen of voorzieningen die eerst afgebroken zijn weer ingevoerd moeten worden. Daar zijn politici voor gekozen, die met gezond verstand overzien wat er leeft en vaardig besturen. De stem van de stille en minder mondige burger toch vertegenwoordigen, het minder zichtbare zien.

Als je goed in je vel zit en voldoende geld hebt is alles haalbaar, zelfs een gemeenteloket in Zwolle. Echter als je onverhoopt met ziekte of tegenslagen te kampen hebt kunnen er enorme obstakels verschijnen. Ik spreek uit ervaring dat helaas een uitkering moeten aanvragen en daarvoor naar Winsum moeten gaan een wereldreis was voor mij om te organiseren. Zeer hoge drempel. Het was juist een vooruitgang dat de gesprekken in Leens plaatsvonden de laatste keer. Alweer achterhaald inmiddels. Maar de realiteit is dat burenhulp niet altijd aanwezig is. En een sociaal isolement je zomaar kan overkomen. Ook (juist) in die situaties is het belangrijk dat je mee kunt doen aan maatschappelijke vangnetten. Dat alles nu naar Uithuizen verplaatst is voor mij een reden om van voorzieningen af te zien. Terwijl ik nu in de gelukkige omstandigheid verkeer dat ik weer 100% mee kan doen.

Het fysiek dichterbij zijn dmv een ontmoetingspunt is geen garantie voor kwaliteitsverbetering maar slechts symptoom bestrijding. Het adequaat en (tijdig) reageren op mails of telefonisch gestelde vragen of de bereikbaarheid van uw medewerkers is een kwaliteitsproces dat eerst ingezet dient te worden. Investeer daar het geld in en als dat op orde is, is een ontmoetingspunt m.i. overbodig.

Ik zou een steunpunt wel belangrijk vinden omdat er nog steeds voldoende mensen zijn die niet digitaal vaardig zijn of het gewoon niet op die manier willen of kunnen doen. Een mobiel steunpunt lijkt mij het meest rendabel die rouleert door de dorpskernen.

Behalve een 'ontmoetingspunt' is vooral ook service dichtbij belangrijk. Een loket in de dorpen handhaven voor de meest gebruikelijke transacties, zoals rijbewijs, paspoort, etc.

In de kleine kernen is het volgens mij goed te organiseren om bijv 1x per 2 weken op een middag in een dorpshuis te zitten. Zodat inwoners die minder mobiel zijn of minder digitaal vaardig zijn met hun vragen terecht kunnen.